dag 3 Casablanca en Rabat

Dag 3 Casablanca en Rabat
Vanmorgen maken we eerst een tour door de stad. Casablanca is een grote industriestad en heeft niet veel bezienswaardigheden. Er wonen 7 miljoen mensen, dat is ongeveer 20% van de Marokkaanse bevolking. Het hoogtepunt voor een bezoek aan deze stad is de Hassan II moskee. De minaret is met zijn 200 meter de hoogste ter wereld. Overigens, de minaretten zijn in Marokko niet rond maar vierkant en lijken daarom meer op een klokkentorens. Het hele complex is gedeeltelijk gebouwd in zee. Aan de bouw is 10 jaar gewerkt en heeft miljoenen gekost. De bouw heeft tot veel kritiek geleid zowel internationaal als in Marokko zelf. De moskee biedt plaats aan 25000 gelovigen binnen en 80000 op het voorplein. Deze aantallen worden bij lange na niet gehaald. Op hoogtijdagen na de ramadan maken ongeveer 5000 mensen gebruik van de moskee. Op andere dagen zijn dat er maar zo’n 600. Een echt prestige object dus. Naast de hoge minaret is er nog een opzienbarend stukje bouwkunst. Het dak van de moskee kan in 2 delen helemaal worden opengeschoven als in een stadion.

Na het bezoek vertrekken we richting Rabat, de hoofdstad van Marokko. We hebben een lunchpakket voor onderweg besteld. Dit kregen we wel op een heel bijzondere manier uitgereikt. Onze gids, de chauffeur en de bushulp meneer (jahaa, die hebben we ook) deelden lege plastic tasjes uit, Vervolgens deden ze telkens een rondje waarmee we ons zakje konden vullen. Een servetje, een lepeltje, een yoghurtje, 1 broodje, 2 plakjes kaas, flesje water een banaantje en tot slot een uitgedroogde mandarijn.

In Rabat aangekomen gaan we eerst naar het werkpaleis van de koning kijken. Dit ligt binnen de oude stadsmuren. Er was niet veel aan te zien hoor, maar het was heerlijk om even te lopen. Strakblauwe lucht, zachte zeebries en ongeveer 23 graden. Daarna gingen we een voettocht door de oude stad maken. Dit was wel erg leuk, Nauwe straatjes met fotogenieke hoekjes en deurtjes in de kleuren wit en blauw. Een beetje op z’n Grieks dus. Op een schitterend pleintje onder de schaduw van prachtige bomen met zicht op de rivier die hier uitmond in zee, konden we wat drinken en wat snoepen. Ik heb me laten verleiden voor een verse muntthee (die is hier gezoet) en een versgebakken kokosmacroon.
Als laatste gaan we naar het mausoleum van Koning Hassan V. Soldaten in mooie kostuums te paard houden bij de toegangspoorten de wacht. Het gebouw is uit witmarmer opgetrokken en ligt aan de rand van een plein waar nog de restanten van de pilaren van een oude moskee en een halve minaret is te zien. Deze ook zeer grote moskee is echter verwoest door de aardbeving van Lissabon. Het is me even ontgaan wanneer dat precies was, maar dit schijnt een dusdanige grote aardbeving geweest te zijn, welke een verwoestend spoor van Lissabon tot aan Casablanca heeft getrokken. Hier loopt namelijk een grote breuklijn in de aardkorst.
Moe aangekomen in hotel. Een deprimerende kamer, waar je de kont niet in kunt keren en een armoedige badkamer. Mag de pret niet drukken en gelukkig maar voor 1 nacht. Het Internet werkt hier van geen meter, vandaar dat jullie dit verslag later ontvangen. Als Arthur op mijn deur klopt om naar beneden te gaan blijk ik gevangen te zitten in mijn kamer. Ik krijg met geen mogelijkheid meer de deur van slot. Absoluut niet in paniek maak ik de sleutel los van de kolossale klos en schuif hem onder door de deur. Arthur krijgt hem van buiten met gemak open. Blijkt er iets mis te zijn met het slotje aan de binnenkant. Dan maar niet op slot vannacht want ik moet er wel uit kunnen als dat nodig mocht zijn. Het eten wat we hier krijgen is erg weinig, voor mij wel genoeg, maar Arthur heeft de hele dag honger. 1 broodje is ook niet veel als lunch. Ik had mijn yoghurt al aan hem gegeven, maar de bekertjes zijn niet veel groter dan een danoontje. Het hotel zo eens bekeken belooft het voor vanavond ook geen flinke maaltijd te worden. We gaan buiten op zoek om iets te knabbelen, want we moeten nog 2 ½ uur wachten op het diner. Even verderop zien we een soort snack bar waar kippen lonkend naar ons aan het spit draaien. Het is er best druk, dus we durven hier wel wat te eten. Ik kan het niet laten en ga voor een halve kip en Arthur een broodje hamburger. Dit wordt geserveerd met een mand lekker vers stokbrood, frites, kerrierijst en spirali pasta. We kunnen het niet op. Beiden nog een consumptie en dat alles a raison van 100 Dirham (ongeveer een tientje).
Morgen een druk programma. We gaan Richting Fez en vertrekken al om 08:00 uur. Hoogste tijd voor een beetje slaap nu. Wordt vervolgd……